Soms heb je wat lef nodig. Om jezelf een prioritaire positie in je leven te geven. Nee, niet achteruit deinzen. Jou niet laten ompraten door anderen. De argumenten van jouw omgeving niet in je opnemen. Het vraagt wel wat moed. Om voor jezelf te kiezen. En niet altijd meer met de stroom mee te gaan. Niet meer steeds te doen wat anderen van jou verwachten. Want dat betekent ook dat je het risico loopt scheef bekeken te worden. Dat er mogelijk wat mensen jou wat minder leuk gaan vinden. Of dat je op wat zere tenen gaat trappen.
En weet je, ik ben ervan overtuigd dat die moed ook in jou zit.
Dat jij zo’n ‘lefgozer’ bent. Als je het echt beu bent. Als de vraag ‘is dit het nu’ te vaak van zich laat horen. Als je het graag genoeg wil. Dan weet ik, dat ook jij het lef hebt om stappen te zetten. Om wat vaker ‘neen’ te zeggen. Om bedenktijd te vragen voor je antwoordt. Om die automatische piloot uit te schakelen en te gaan voelen wat je echt nodig hebt. En daarnaar te handelen. Wat denk je? Vandaag al eens wat meer lef tonen en meer doen van datgene wat jij echt graag doet? Ik wens het jou alvast van harte toe. Warme groet, Barbara
P.S.: Wil je die stappen liever niet alleen zetten? Weet dan dat ik naast jou kan lopen. Meer weten over hoe ik dat doe? Neem een kijkje op de website.
コメント