• Wanneer je wekker gaat, zou je je liefst van al nog eens omdraaien maar de klok tikt, een overvolle agenda wacht. Met een zucht sta je op en maak je je snel klaar voor een dag waarin je van meeting naar meeting gaat. No time to waste. Als alle meetings eindelijk afgerond zijn, beantwoord je nog wat mails en telefoontjes om de dag met een iets of wat gerust gevoel te kunnen afsluiten. ‘s Avonds voel je je moe en gefrustreerd en ben je kwaad op jezelf. “Waarom heb ik vandaag weer zoveel gewerkt?”

​

• In een overleg probeer je niet te tonen dat met elke to do die aan jou wordt toegewezen de druk op je borstkas vergroot en je keel beetje bij beetje meer toegeknepen wordt. Je bent een professional en wil niet dat anderen ook maar iets van jou of je werk kunnen zeggen. Je verdwijnt geleidelijk aan meer naar de achtergrond en probeert nog te volgen wat er zich voor je ogen afspeelt maar slaagt er niet in iets te zeggen. Met een nieuwe lijst aan to do’s ga je terug naar je bureau. Terwijl je je afvraagt "Staat er misschien 'zot' op mijn voorhoofd getatoeëerd?"

 

• Je denkt dat je omgeving niet ziet dat het niet goed met je gaat. Je houdt je sterk en doet alsof je alles perfect onder controle hebt. Maar, wanneer een collega vraagt hoe het met je gaat, probeer je de tranen te verbijten en antwoord je met trillende lip “ça va wel”. Je wil haar niet lastig vallen met je problemen. De volgende meeting wacht. Je gaat nog even naar het toilet, veegt de tranen uit je ogen, zorgt dat de uitgelopen mascara verdwijnt en gaat dan met opgeheven hoofd de meeting in. Geen vuiltje aan de lucht.​​

​​

• Uitgeput en moe kom je na een lange dag eindelijk thuis. Het liefst van al zou je de boel de boel laten.   Dat rapport waarvan je weet dat je het al weken moet schrijven en waarvan de deadline morgen afloopt nog wat uitstellen, maar dat doe je niet.  Want je baas verwacht dat het morgen op haar bureau ligt…by noon.  Het plezier dat je aan het project beleefde verdwijnt als sneeuw voor de zon, nu je de last voelt van het rapport dat je vanavond nog uit op papier moet krijgen. 

​​

• Je ligt te draaien en te keren in je bed. Af en toe dommel je maar wordt al snel weer wakker om je dan te realiseren dat je weer aan het werk aan het denken bent. Je ziet de minuten en uren op de klok voorbij tikken. Je voelt de vermoeidheid in je hoofd maar slaagt er niet in te stoppen met denken aan alles wat je morgen zeker niet mag vergeten, moet oplossen, moet doen…​​